Ik ben er een van een-eige tweeling. Heerlijk vind ik het om een tweelingzus te hebben. Het levert soms ook wel wat eigenaardige, grappige, genante situaties op:
- Zo komt het weleens voor dat je op de meest onverwachte momenten op straat/in de winkel/bij de benzinepomp amicaal aangesproken of zelfs omhelst wordt en je razendsnel bij jezelf denkt ' hoor ik die te kennen of kent hij/zij mijn zus ?'. Hilarisch is de reactie van die mensen dan wel als ik voorzichtig zeg dat ik ' de zus van ' ben.
- Lastiger is het bij mensen die je vanaf 10 meter afstand staan aan te kijken alsof ze je kennen en zich waarschijnlijk afvragen waarom je geen gedag zegt, maar aangezien je ze niet kent reageer je amper omdat je niet zeker weet of ze nou naar jou kijken of niet.
-Ik ben daar namelijk een beetje voorzichtig in geworden toen ik ooit ook eens iemand zo zag kijken en ik in de veronderstelling was dat ze dus mijn zus kende. Ik er dus op af om te zeggen dat ik ' de zus van' was maar toen bleek die vrouw naar iemand achter me gekeken te hebben. Uuuhhh, oeps!
- Waarom denken mensen trouwens dat je precies dezelfde drankjes of eten lekker vindt als je tweeling bent ? Ik heb vroeger heel wat Sprite weggeklokt omdat men aan mijn zus vroeg wat ze wilde drinken en daarna maar aannamen dat ik dat ook wilde terwijl ik echt een gruwelijke hekel had/heb aan Sprite.
- Tot we 8 jaar waren droegen we altijd dezelfde kleding. Stonden we voor de kast 'ruzie' te maken wat WE aan gingen doen. Kwam gewoon niet in ons op dat we ook verschillende outfits aan konden trekken.
- Een tweelingzus is reuze makkelijk met winkelen. Als je geen hebt om te passen laat je dat de ander doen want het staat toch hetzelfde.
- Het is vroeger regelmatig voorgekomen dat we met hetzelfde verjaardagskado voor elkaar thuiskwamen ook al gingen we apart de stad in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten